Πόρισμα: Έκπτωση των δαπανών που καταβάλλει ο διαζευγμένος σύζυγος για τα τέκνα που δεν κατοικούν μαζί του

Περιγραφή

Ο προσφεύγων είναι διαζευγμένος πατέρας ανήλικου τέκνου, του οποίου την επιμέλεια έχει η μητέρα του, με την οποία και ζει, αλλά δεν του επιτρέπεται να συμπεριλάβει στα ποσά δαπανών, που αφαιρούνται από το συνολικό του εισόδημα, όπως μια σειρά από έξοδα που συνεχίζει να κάνει για το τέκνο του. Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 7 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος «τα τέκνα δεν θεωρείται ότι βαρύνουν το διαζευγμένο γονέα, με τον οποίο δεν συγκατοικούν». Δεδομένου ότι το ως άνω καθεστώς ο Σ.τ.Π. το θεώρησε αντισυνταγματικό (π.χ. παραβίαση φορολογικής ισότητας) και αναχρονιστικό, συνέταξε σχετικό πόρισμα, στο οποίο προτείνονται δύο προτάσεις-ρυθμίσεις.

Η πρώτη πρόταση, η εφαρμογή της οποίας δεν προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση, αφορά την ενσωμάτωση των δαπανών που προβλέπονται πως αφαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα των γονέων, στο ποσό της διατροφής του διαζευγμένου γονέα, το οποίο, με τη σειρά του, αφαιρείται από το εισόδημά του. Η δεύτερη λύση, που απαιτεί νομοθετική ρύθμιση, είναι να πάψει να είναι αποκλειστική προϋπόθεση έκπτωσης των σχετικών δαπανών για τον διαζευγμένο γονέα το πραγματικό περιστατικό της συνοίκησης με το παιδί.

Η απάντηση της Γενικής Δ/νσης Φορολογίας του Υπουργείου (4-12-2003) αναφέρει ότι, αν κριθεί αναγκαίο, θα υπάρξει μελλοντική νομοθετική ρύθμιση.

Συνοδευτικά Αρχεία

• ΠΟΡΙΣΜΑ - 102 KB