1. Ποιες είναι οι πιο πρόσφατες ενέργειες και προτεραιότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης και ειδικότερα του Επιτρόπου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όσον αφορά την προαγωγή των Δικαιωμάτων του Παιδιού σε
Ευρωπαϊκό επίπεδο;

"Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του Συμβουλίου της Ευρώπης, το 1949, τα παιδιά αποτέλεσα επίκεντρο των δραστηριοτήτων του. Για παράδειγμα, το 1952 το Συμβούλιο υιοθέτησε κείμενο που αφορούσε τα παιδιά σε περίπτωση πολέμου. Τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελούσαν πάντοτε αναπόσπαστο τμήμα του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιο πρόσφατα, παρουσιάστηκε και υλοποιείται το πρόγραμμα «Χτίζοντας μια Ευρώπη για τα παιδιά και μαζί με τα παιδιά», που έχει ως διπλό στόχο την προαγωγή των Δικαιωμάτων του Παιδιού και την προστασία όλων των παιδιών από τη βία. Επιπλέον, το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει αναπτύξει ένα εντυπωσιακό οπλοστάσιο συνθηκών και κειμένων σχετικά με τα παιδιά, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και οι Ευρωπαϊκοί Κοινωνικοί Χάρτες, που εγγυώνται, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, την κοινωνική, νομική και οικονομική τους προστασία.

Ως προς τις δραστηριότητες του δικού μου Τμήματος, μας απασχολεί ιδιαίτερα το σύστημα απονομής δικαιοσύνης σε θέματα ανηλίκων. Θύματα ή παραβάτες, θα πρέπει πρωταρχικά να αντιμετωπίζονται με βάση την ανηλικότητά τους και να λαμβάνουν την αντίστοιχη μεταχείριση. Η Δικαιοσύνη, λοιπόν, θα πρέπει να προσαρμοστεί αναλόγως στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των παιδιών, ώστε αυτά να συμμετέχουν επαρκώς στη λήψη αποφάσεων που τα αφορούν. Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην κατάσταση των παιδιών που βρίσκονται σε ιδρύματα και σε σωφρονιστικά καταστήματα. Πολλά από αυτά τα ιδρύματα σε όλη Ευρώπη είναι ακατάλληλα για παιδιά. Τέλος, πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη συμμετοχή των παιδιών. Όπως προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους για όλα τα ζητήματα που τα αφορούν και τα επηρεάζουν".

2. Με ποιους τρόπους συνεργάζεται το Συμβούλιο της Ευρώπης με τους Συνηγόρους του Παιδιού στην Ευρώπη και πώς μπορεί να επηρεάσει τις εθνικές πολιτικές για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού;

"Έχουμε την πεποίθηση ότι ο θεσμός των Συνηγόρων του Παιδιού είναι θεμελιώδης για την οικοδόμηση των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Ασκούν προστατευτικό ρόλο, ακούγοντας τα παράπονα και τις καταγγελίες τους και επιλύοντας ατομικά προβλήματά τους. Επίσης, σημαντική είναι η προληπτική τους παρέμβαση, καθώς αποτρέπουν τους κρατικούς φορείς από το να υιοθετούν κανόνες ή πρακτικές που θα παραβίαζαν τα δικαιώματα αυτά. Τέλος, είναι εκ του νόμου εξουσιοδοτημένοι με την ευθύνη να γνωστοποιούν και να εξηγούν στα παιδιά τα δικαιώματά τους. Οι Συνήγοροι του Παιδιού έχουν το πλεονέκτημα της ανεξαρτησίας στη λειτουργία τους, προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους, είναι ορατοί στο ευρύ κοινό και προσβάσιμοι σε αυτό. Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχουμε αναπτύξει στενή συνεργασία με τους Συνηγόρους του Παιδιού στα Ευρωπαϊκά κράτη αλλά και μέσω του Ευρωπαϊκού Δικτύου Συνηγόρων του Παιδιού (ENOC). Με τις δημόσιες θέσεις του, το ENOC συμβάλλει στην ανάδειξη ζητημάτων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως για τα παιδιά με αναπηρία και την εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση της ανηλικότητας".

3. Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την προοπτικές που αφορούν την πρόληψη και απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας των παιδιών στα κράτη μέλη, και πώς μπορεί να συμβάλει η εκστρατεία του Συμβουλίου στην επίτευξη αυτού του στόχου;

"Το ζήτημα της βίας σε βάρος των παιδιών είναι εξαιρετικής σημασίας για μας. Είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε τη σωματική τιμωρία ως ιδιωτικό θέμα. Όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ζουν σε μια κοινωνία χωρίς βία εις βάρος τους. Πρέπει να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Χτυπώντας ένα παιδί δεν το βοηθούμε να γίνει καλύτερος άνθρωπος, το αντίθετο μάλιστα. Η Ελλάδα έκανε ένα σημαντικό βήμα υιοθετώντας τη νομοθετική απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας και στην οικογένεια, όπως ισχύει και σε άλλες δεκαέξι χώρες. Δικό μας μέλημα είναι να πείσουμε τα υπόλοιπα 30 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να πράξουν το ίδιο. Όμως, ο νόμος από μόνος του δεν είναι αρκετός. Μαζί με τους κανόνες που αλλάζουν, θα πρέπει σε κάθε χώρα να αλλάξει και η νοοτροπία. Κατά συνέπεια, κρίνεται αναγκαία μια εκστρατεία που να επικεντρώνει στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Απαραίτητη είναι και η προαγωγή και διάδοση θετικών αντιλήψεων και πρακτικών για την υλοποίηση του γονικού ρόλου".

4. Ποιος είναι ο ρόλος και απήχηση των διεθνών συστημάτων απόδοσης δικαιοσύνης για τους ανήλικους και πιο συγκεκριμένα, ποιοι είναι οι σχετικοί μηχανισμοί του Συμβουλίου της Ευρώπης και, πού υφίσταται πεδίο βελτίωσης;

"Πολλές αποφάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας αφορούν τα δικαιώματα του παιδιού. Για παράδειγμα, μια απ’ τις πρώτες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αφορούσε το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Πιο πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έλαβε κάποιες αποφάσεις - ορόσημα σχετικά με τα παιδιά μετανάστες που έχουν αποχωρισθεί από την οικογένειά τους και το δικαίωμα των παιδιών αυτών να μην τελούν υπό αναγκαστική κράτηση. Ωστόσο, η πρόσβαση των παιδιών στα διεθνή δικαστήρια είναι περιορισμένη, αν όχι ανύπαρκτη. Πολλά εμπόδια παρουσιάζονται στο δρόμο των ανηλίκων προς τη νόμιμη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους Πρέπει πρώτα να εξαντλήσουν τα νομικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους σε εθνικό επίπεδο, να εκπροσωπούνται από δικηγόρο αλλά και να κατανοούν την ορολογία των νομικών. Όπως και σε εθνικό επίπεδο, έτσι και το διεθνές σύστημα απονομής δικαιοσύνης θα πρέπει να υιοθετήσει διαδικασίες φιλικές προς τους ανηλίκους. Πιστεύουμε, επίσης, ότι οι Συνήγοροι του Παιδιού μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο, βοηθώντας τα παιδιά στην κατάθεση αιτημάτων και στη συνέχεια υποστηρίζοντας τα αιτήματα αυτά".