O θεσμός του Ombudsman δημιουργήθηκε για να χειριστεί περιφερειακές αστοχίες του πολιτικοδιοικητικού συστήματος και του κράτους δικαίου σε ένα πλαίσιο ομαλής λειτουργίας και σε περιβάλλον σχετικής σταθερότητας. Σήμερα, οι όροι αυτοί έχουν διαταραχθεί. Παρατηρείται μια ευρεία αμφισβήτηση της διοίκησης και της δυνατότητας του κράτους να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών στις νέες συνθήκες. Το νομοθετικό πλαίσιο αλλάζει άρδην καθημερινά και καμιά αλλαγή δεν είναι η τελευταία.

Σε περιβάλλον κρίσης, εξαετούς οικονομικής ύφεσης και παρατεταμένης λιτότητας, το κράτος δοκιμάζεται σε όλες του τις εκφάνσεις. Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται, η προστασία των δικαιωμάτων εμφανίζεται ως πολυτέλεια και οι επιπτώσεις στην ποιότητα της δημοκρατίας προκαλούν ανησυχία. Σχετικές επισημάνσεις έχουν διατυπωθεί και στις ετήσιες εκθέσεις από το 2010 και μετά. Αξίζει όμως να προβληματίσουν ορισμένες επιπλέον διαστάσεις. Η συμπλήρωση 15 ετών από την έναρξη λειτουργίας της ανεξάρτητης αρχής (1998-2013) έδωσε μια περαιτέρω ευκαιρία για σφαιρικό προβληματισμό, για συγκρίσεις με παλαιότερες εποχές και έθεσε νέα ερωτήματα.